Pembroke 25 Sermo 95 (fols. 177v-180r)

Pembroke 25 Sermo 95 (fols. 177v-180r)

1

25.xcv. Item alia

25Oportet nos, fratres karissimi, in sanctitate

26et iustitia semper seruire et placere Deo. Placeamus ergo

27primum per bona opera, id est, per castitatem et humilitatem

28et beniuolentiam. Castitas enim cum humilitate habitatio [ 178r ]

1nem merebitur Spiritus sancti, quem expellit immunditia carnis,

2dicente scriptura, corpus peccatis subditum effugiet Spiritus sanctus.

3Et ideo membra nostra Deo debent esse dicata, non fornicationi.

4Oponat ergo homo desiderio carnis suae aeternorum flammas

5tormentorum. Assuescat semper iuuenis castitate ut sit dignus

6sapientiae Dei. Salomon enim sapientissimus ait de cauenda

7immunditia carnis, dicens, “Fauus distillans labia mere

8tricis et netidius oleo guttur eius. Nouissima autem illius ama

9ra quasi absinthium, et acuta quasi gladius biceps. Pedes

10eius descendunt ad mortem et ad inferos gressus illius pene

11trant. Per semitam uite non ambulant, uagi sunt gressus eius, et in

12uestigabiles. Nunc ergo, fili, audi me, et ne recedas a uerbis

13oris mei. Longe fac ab ea uiam tuam et ne appropinques foribus

14domus eius,” quod uni quidem ammonet ad omnes pertinet. Omnibus

15enim castitas per necessaria est sed maxime ministris alta

16ris Christi. Quorum uita aliorum debet esse eruditio et assidua

17predicatio multorum salus tales enim decet Domino habere minis

18tros qui nulla carnis contagione corrumpantur. Sed

19potius continentia castitatis splendeant et totius hones

20tat is fulgeant in populo exemplis. Castitas enim hominem

21caelo coniungit, angelis facit ciuem quia castitas uita est

22angelica, ad quam nos pius Dominus perducere dignetur. De fraude

23quoque cauenda. Dominus dicit: “De tuis laboribus iustis fac elimo

24sinam et ministra pauperibus,” et apostolus ait: “Nolite fraudem facere

25in inuicem. Cur, auare, plus amas aurum quam animam?

26Quid enim proderit tibi si mundum uniuersum lucreris, ani

27mae autem tue detrimentum patiaris?” Et Dominus ait in aeuangelio:

28“Cauete autem ab omni auaritia quia non in abundantia cuiusquam [ 178v ]

1uita eius est, quam possidet.” Numquid non diuites similiter mori

2untur sicut et pauperes. Auaritia namque modum ignorat et

3cum omnia deuoret, nescit poenitus saturari. Esuriens semper et in

4ops est. Auarus uir in inferno similis est qui numquam impletur.

5De qua nos auaritia Dominus eripere dignetur. Item. De iudicibus.

6Scriptum est: “Omnis qui recte iudicat, stateram in manu gestat.

7In utroque pensu iustitiam et misericordiam portat. Quedam ergo sunt

8a iudice bono per aequitatem corrigenda, quaedam autem per mi

9sericordiam indulgenda. Sine personarum acceptione debent

10esse iudicia. Non est enim persona in iudicio consideranda sed causa.

11Nichil autem iniquius est quam munera accipere in iuditiis quia

12“munera excecant corda prudentium et subuertunt uerba

13iustorum.” “In quo enim iudicio,” dicit Dominus, “iudicabitis; iudicabitur

14de uobis.” Quapropter iudex Deum iudicem timeat, ne forte Deo

15iudicate damnetur. Qui autem Deum timens iuste iudicant, eterna

16a Deo accepturus est premia. Item. De falsis testibus. “Falsus testis,”

17dicit Salomon, “non erit impunitus. Qui falsum testimonium profert

18contra proximum suum, extinguetur lucerna eius in die ultimo. Fal

19sidicus quidem testis tribus est personis obnoxius: primum, Deo

20cuius presentiam contemnit; deinde, iudici quem mentiendo

21fallit; postremo, innocenti quem falso testimonio ledit. Uterque

22autem reus est et qui ueritatem occultat et qui mendacium dicit

23quia et ille prodesse non uult et iste nocere desiderat. Beatus

24autem cuius testimonium in conspectu Domini probabile inueniatur.

25Sciendum est quoque quod hic saepe a malis boni iudicantur.

26In futura siquidem uita mali iudicabuntur a bonis. Sepe etiam

27et hic boni infelices sunt et miseri coram hominibus et mali

28felices. In illa autem aeterna retributione. Semper boni felices erunt, [ 179r ]

1et mali semper erunt miseri. Quibus ergo bene sit in hoc seculo, con

2tendant maxime ne bona perdant perpetua, et qui molestias pati

3antur, fortiter eas sufferant ut aeterna beatitudine digni inue

4niantur. Item. De inuidia. Nichil nequius potest esse inui

5dia, quae alienis torquetur in bonis. Primum enim “inuidia

6diaboli mors subintrauit in orbem terrarum. Dum enim inuide

7bat homini terreno caelum, querebat quomodo eum perderet

8per transgressionem mandati quod Creator statuit homini.

9Omnibus inimica est bonis inuidia. Ubi est enim inuidia, cari

10tas esse non potest: et ubi caritas non est, ibi nichil boni esse pote

11rit. Melius est ergo bonorum imitari exempla quam eos inuidie

12stimulis agitare. Potest enim homo bonum alterius suum facere

13dum amat in alio quod ipse non facit. Item. De iracundia. Scriptum

14est: ira uiri iustitiam Dei non operatur. Ira enim sine temperamento

15expers est rationis. Responsio autem mollis mitigat iram, sermo

16durus suscitat furorem. O homo, si te preoccupauerit ira,

17mitiga eam et tua liniatur patientia etiam alterius ira. Dis

18plicet tibi ira alterius? Et ideo quod tibi in alio displicet,

19in te ipso quoque displiceat. Noli facere te aequalem stulto quia

20“ira in sinu stulti requiescit.” Sed uitium eius tuum fac esse bonum,

21id est ut lucres eum et te ipsum salues. Item. De uana gloria. Dominus

22dicit in aeuangelio: “Attendite ne iustitiam uestram faciatis coram

23hominibus et uideamini ab eis,” id est, ut ea intentione non

24faciatis bona ut ab hominibus uanam laudem habeatis.

25Sed quicquid homo faciat boni, pro Dei amore et salute ani

26me sue et fraterna caritate faciat. Qui enim pro eo bonum quod

27libet facit ut ab hominibus laudetur, haec est merces illius quam

28quesiuit et nullam a Deo sperare habet retributionem, quia pro eius [ 179v ]

1amore non fecit, sed pro uana humane laudis iactantia,

2per quam superbi cupiunt in se predicare quod non faciunt hu

3miles autem refugiunt quicquid boni operantur agnosci.

4Tunc enim ueraciter hoc quod agit homo bonum est quando

5non sibi sed Deo placere desiderat, a quo habet quicquid

6habet uel facit. Magnum ergo se unusquisque esse studeat

7in suis operibus, sed de magnitudine sua humanum non querat

8fauorem, ne perdat quod habuit. Qui enim aliquod donum Dei

9quod meruerit, in suam laudem conuertit procul dubio uir

10tutem in uitium transfert, et bonum quod fecit, in peccatum.

11Cum enim causa iactantie uel humane laudis pauper pascitur,

12etiam ipsud misericordie opus in peccatum conuertitur. Quicquid

13igitur boni homo agat, Deo querat laudem, non sibi, sicut

14ipse Dominus in aeuangelio ait: “Sic luceat lux uestra coram homi

15nibus ut uideant opera uestra bona, et glorificent patrem uestrum

16qui in caelis est,” ac si dixisset, “Non uos laudent quia nihil

17boni agere potestis, nisi quod Deus donauit uobis.” Scitote

18ergo, fratres karissimi, quia hec sunt uitia que prediximus uobis

19et alia multa his similia, quibus cotidie inpugnare non

20cessat diabolus contra humanum genus. Sed sunt mul

21to plures uirtutes quibus dimicare possunt homines

22contra artificia demonum et aduersitates atque tempta

23tiones. Et ideo uigilare debemus et fortiter cotidie pugnare

24contra hostem inuisibilem die noctuque, nos inpugnantem, ut in finem

25per uictoriam possimus cum laude uincere eum. Non queritur

26enim in Christiano initium boni operis, sed finis quia de fine

27suo unusquisque iudicabitur. Sunt enim qui bene incipi

28unt et male finiunt conuersationem suam, sicut Iudas [ 180r ]

1primo apostolus et postea proditor Domini et facti sui conscius

2laqueo se suspendit. Paulus autem male coepit, sed bene

3finuit, primo persecutor postea predicator. Virtus ergo

4boni operis est perseuerantia. Quicumque enim in bonis operibus perse

5uerauerit in hac uita usque in finem, hic saluari in die ulti

6mo merebitur, quando laborum suorum mercedem eis re

7tribuens dixerit Dominus seruis suis, “Venite, bene dicti, Patris

8mei percipite regnum quod uobis paratum est ab initio mundi

9huius.” Nos regna bona, fratres, inter angelicos choros gauden

10tes possidere mereamur. Largiente Domino nostro Iesu Christo,

11cui est regnum, honor et uirtus, potestas et imperium, una

12cum Patre et Spiritu sancto per infinita secula seculorum. Amen.