178v

uita eius est, quam possidet.” Numquid non diuites similiter mori

untur sicut et pauperes. Auaritia namque modum ignorat et

cum omnia deuoret, nescit poenitus saturari. Esuriens semper et in

ops est. Auarus uir in inferno similis est qui numquam impletur.

De qua nos auaritia Dominus eripere dignetur. Item. De iudicibus.

Scriptum est: “Omnis qui recte iudicat, stateram in manu gestat.

In utroque pensu iustitiam et misericordiam portat. Quedam ergo sunt

a iudice bono per aequitatem corrigenda, quaedam autem per mi

sericordiam indulgenda. Sine personarum acceptione debent

esse iudicia. Non est enim persona in iudicio consideranda sed causa.

Nichil autem iniquius est quam munera accipere in iuditiis quia

“munera excecant corda prudentium et subuertunt uerba

iustorum.” “In quo enim iudicio,” dicit Dominus, “iudicabitis; iudicabitur

de uobis.” Quapropter iudex Deum iudicem timeat, ne forte Deo

iudicate damnetur. Qui autem Deum timens iuste iudicant, eterna

a Deo accepturus est premia. Item. De falsis testibus. “Falsus testis,”

dicit Salomon, “non erit impunitus. Qui falsum testimonium profert

contra proximum suum, extinguetur lucerna eius in die ultimo. Fal

sidicus quidem testis tribus est personis obnoxius: primum, Deo

cuius presentiam contemnit; deinde, iudici quem mentiendo

fallit; postremo, innocenti quem falso testimonio ledit. Uterque

autem reus est et qui ueritatem occultat et qui mendacium dicit

quia et ille prodesse non uult et iste nocere desiderat. Beatus

autem cuius testimonium in conspectu Domini probabile inueniatur.

Sciendum est quoque quod hic saepe a malis boni iudicantur.

In futura siquidem uita mali iudicabuntur a bonis. Sepe etiam

et hic boni infelices sunt et miseri coram hominibus et mali

felices. In illa autem aeterna retributione. Semper boni felices erunt,