179r

et mali semper erunt miseri. Quibus ergo bene sit in hoc seculo, con

tendant maxime ne bona perdant perpetua, et qui molestias pati

antur, fortiter eas sufferant ut aeterna beatitudine digni inue

niantur. Item. De inuidia. Nichil nequius potest esse inui

dia, quae alienis torquetur in bonis. Primum enim “inuidia

diaboli mors subintrauit in orbem terrarum. Dum enim inuide

bat homini terreno caelum, querebat quomodo eum perderet

per transgressionem mandati quod Creator statuit homini.

Omnibus inimica est bonis inuidia. Ubi est enim inuidia, cari

tas esse non potest: et ubi caritas non est, ibi nichil boni esse pote

rit. Melius est ergo bonorum imitari exempla quam eos inuidie

stimulis agitare. Potest enim homo bonum alterius suum facere

dum amat in alio quod ipse non facit. Item. De iracundia. Scriptum

est: ira uiri iustitiam Dei non operatur. Ira enim sine temperamento

expers est rationis. Responsio autem mollis mitigat iram, sermo

durus suscitat furorem. O homo, si te preoccupauerit ira,

mitiga eam et tua liniatur patientia etiam alterius ira. Dis

plicet tibi ira alterius? Et ideo quod tibi in alio displicet,

in te ipso quoque displiceat. Noli facere te aequalem stulto quia

“ira in sinu stulti requiescit.” Sed uitium eius tuum fac esse bonum,

id est ut lucres eum et te ipsum salues. Item. De uana gloria. Dominus

dicit in aeuangelio: “Attendite ne iustitiam uestram faciatis coram

hominibus et uideamini ab eis,” id est, ut ea intentione non

faciatis bona ut ab hominibus uanam laudem habeatis.

Sed quicquid homo faciat boni, pro Dei amore et salute ani

me sue et fraterna caritate faciat. Qui enim pro eo bonum quod

libet facit ut ab hominibus laudetur, haec est merces illius quam

quesiuit et nullam a Deo sperare habet retributionem, quia pro eius