Pembroke 25 sermon66

ineffabilem nec labore uictum nec morte uincendum . quia nec

mori timuit . nec uiuere recusauit . Sed cum a discipulis rogaretur .

ut stramenta sub se sineret poni . ui febrium per aliquot dies

laborans ; non decet inquit filii non decet christianum . nisi in

cinere et cilicio mori . Ego enim si aliud uobis exemplum relin

quo peccaui . Et cum iterum a presbiteris qui ad eius infir

mitatem uenerant . rogaretur ut corpusculum lateris mutatio

ne releuaret . sinite inquit sinite me fratres . caelum potius respici

quam terram . et in suo itinere iturus ad dominum . meus dirigatur

spiritus . Anno igitur aetatis suae octogesimo primo et episco

batus sui uigesimo sexto . annis maturus et meritis . apud

condatensem diocesis suae uicum feliciter recessit a sęculo .

sed inter diuina sacrae prędicationis uerba cum angelicis

caelestium hymnorum uocibus . circumstantibus suis discipulis

gratia plenus et sanctitate . sanctam ihesu christo tradidit animam .

Multi enim in eius transitu uocem in caelo audierunt angelo

rum ; sanctum martinum laudantium . Quanta autem multi

tudo hominum ad obitum eius conuenerit ; credi non

potest . Multi enim ex uicinis urbibus et monasteriis

atque uicis cum lacrimis uenerunt . una uoce sanctum martinum

lugentes . O quantus erat luctus omnium . quanta preci

pue lamenta monachorum . et uirginum chorus . quia pium

est gaudere martino . et pium est flere martinum .

Pium enim eum uiuere ; pium erat et mori. quia in uita sua

placuerat deo . Cuius quidem corpus a clericis ciuitatum

et populorum turbis . cum laudibus et ymnis ad toronicam

portatum est ciuitatem ; ibique cum magna ueneratione sepul

tum est ; assequente eum caelestę turba cum cęlestibus